ป่าเมฆที่สูง เย็น และเปียก ก่อให้เกิดที่อยู่อาศัยที่มีลักษณะเฉพาะและถูกคุกคาม
นักวิจัยรายงานออนไลน์ เมื่อวันที่ 13 สิงหาคมในPeerJ เว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ ความกว้างของเล็บมือ กบมีสีข้างสีน้ำตาลอมเขียวหม่น แต่ด้านหลังมีแถบสีส้มสดใส ซึ่งอาจบ่งบอกถึงสารพิษในผิวหนัง กบBrachycephalus quiririensisและลูกพี่ลูกน้องที่ค้นพบเมื่อเร็ว ๆ นี้ถูกกักขังอยู่ในเกาะที่หนาวเย็นและเปียกชื้น และไม่สามารถอยู่รอดได้ในหุบเขาที่อากาศอบอุ่นและแห้งกว่า ด้วยเหตุนี้ จึงถือว่าเป็นตัวบ่งชี้ถึงชนิดของสิ่งมีชีวิตต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและความท้าทายด้านสิ่งแวดล้อมอื่นๆ
ผู้เขียนกล่าวว่าการสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยจากสวนสนและการเลี้ยงปศุสัตว์กำลังคุกคาม 29 สายพันธุ์ที่รู้จักของBrachycephalusซึ่งมีเพียงชนิดเดียวเท่านั้นที่อาศัยอยู่ในพื้นที่คุ้มครอง
แบคทีเรียในดอกไม้อาจช่วยเพิ่มจุลินทรีย์ในลำไส้ที่แข็งแรงของผึ้งได้
ฟรุกโตบาซิลลัสอาจมีความสำคัญต่อตัวอ่อนในการเพิ่มความสามารถในการย่อยอาหารของแมลง
การศึกษาใหม่ชี้ว่าผึ้งกำลังเข้าสู่กระบวนการโปรไบโอติกก่อนที่พวกมันจะเย็นตัวลง
นักวิจัยรายงานออนไลน์ใน วันที่ 7 สิงหาคมในวารสาร Applied and Environmental Microbiology หากไม่มีชุมชนลำไส้ที่เจริญรุ่งเรือง แมลงผสมเกสรที่สำคัญอาจมีปัญหาในการย่อยอาหารจากพืช
ไอรีน นิวตัน นักจุลชีววิทยาแห่งมหาวิทยาลัยอินเดียน่า บลูมิงตัน ผู้เขียนร่วมการศึกษาไอรีน นิวตัน นักจุลชีววิทยาแห่งมหาวิทยาลัยอินดีแอนา บลูมิงตัน กล่าวว่า มันเหมือนกับการได้โยเกิร์ตโปรไบโอติกหนึ่งก้อน แบคทีเรียที่สนับสนุน ฟรุกโตบาซิลลัสอาจช่วยให้จุลชีพของผึ้งปักหลักในผึ้งตัวอ่อนได้อย่างอบอุ่น และเช่นเดียวกับในมนุษย์ ยาปฏิชีวนะปริมาณหนึ่ง ซึ่งบางครั้งใช้เพื่อปัดเป่าโรครังผึ้ง อาจขัดขวางกระบวนการนี้ เธอเตือน
นิวตันและเพื่อนร่วมงานค้นพบแบคทีเรียที่เป็นกุศลขณะสำรวจจุลินทรีย์ในสามลมพิษ นักวิจัยรู้ว่าไมโครไบโอมของผึ้งสร้างขึ้นตามขั้นตอน แต่ไม่แน่ใจว่ามีขั้นตอนอย่างไร
ทีมของนิวตันระบุส่วนผสมของจุลินทรีย์ในผึ้งพยาบาล ตัวอ่อนผึ้ง น้ำหวาน เกสรดอกไม้ และเรือนเพาะชำผึ้งหกเหลี่ยมในรัง จากนั้นกลุ่มจึงเปรียบเทียบของผสมและจับคู่ว่าจุลินทรีย์แพร่กระจายไปรอบๆ รังและกับผู้อยู่อาศัยอย่างไร
ฟรุกโตบาซิลลัสที่พบในดอกไม้มีความโดดเด่นทั่วทั้งรังและในเรือนเพาะเลี้ยงผึ้ง นิวตันกล่าว แบคทีเรียอาจเข้าไปในรังพร้อมกับผึ้งตัวผู้ที่กลับมาและเคลื่อนที่ไปรอบๆ รังโดยการสัมผัสผึ้งต่อผึ้งหรือเมื่อผึ้งแบ่งปันอาหาร
เมื่อปลูกจุลินทรีย์ในลำไส้ของผึ้งในห้องแล็บ นักวิจัยพบว่าผู้ที่อยู่ในช่องท้องเติบโตได้ดีกว่าด้วยฟรุกโตบาซิลลัสมากกว่าที่ไม่มี แม้ว่าจะไม่ทราบว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นภายในผึ้งด้วยหรือไม่ แต่นิวตันคิดว่าแบคทีเรียสามารถทำให้จุลินทรีย์ในลำไส้ตั้งหลักในอวัยวะภายในของผึ้งตัวอ่อนได้ด้วยการผลิตสารประกอบเมตาบอลิซึมที่เป็นประโยชน์
นักชีววิทยาด้านวิวัฒนาการ Nancy Moran จาก University of Texas at Austin กล่าวว่า “นี่เป็นก้าวแรกที่ดี” ในการทำความเข้าใจว่าจุลินทรีย์ก่อตัวได้อย่างไร แต่เธอกล่าวว่า การศึกษาควรจะทำซ้ำกับผึ้งและลมพิษมากขึ้น ก่อนที่การอนุมานเกี่ยวกับบทบาทของแบคทีเรียจะสิ้นสุดลง
ทีมของนิวตันยังพบว่า tetracycline ซึ่งเป็นยาที่บางครั้งใช้ป้องกันโรคผึ้งสามารถฆ่าFructobacillusได้ (จุลินทรีย์ในไมโครไบโอมของผึ้งมักดื้อต่อยาปฏิชีวนะ) แม้ว่าการศึกษาในเบื้องต้นจะชี้ให้เห็นว่าปริมาณยาปฏิชีวนะอาจขัดขวางกระบวนการสร้างจุลชีพของผึ้งได้ นิวตันเตือน
ค้นหาส้น Achilles’
แฮร์ริงตันของคอร์เนลล์สนใจอะไรคือเป้าหมายในการต่อสู้กับยุงที่ยังไม่ถูกค้นพบ ห้องทดลองของเธอศึกษาการเกี้ยวพาราสีและการสืบพันธุ์ในยุง “ฉันเชื่อจริงๆ ว่านั่นคือจุดที่มีจุดอ่อนของพวกเขา” เธอกล่าว
การเกี้ยวพาราสีระหว่างเอ aegyptiเป็นเรื่องผิดปกติและซับซ้อนกว่าที่ใครจะจินตนาการได้ Harrington นักเรียนของเธอ Lauren Cator และเพื่อนร่วมงานรายงานในปี 2552 กลิ่นของโฮสต์มนุษย์ดึงดูดยุงตัวผู้ที่รักใคร่ซึ่งบินอยู่ใกล้ ๆ จนกระทั่งผู้หญิงมาถึงเพื่อหาอาหารเลือด หนวดที่มีขนกว้างและขนนกของยุงตัวผู้จะรับเสียงหวือหวาของเสียงหอนของปีกของตัวเมีย จากนั้นยุงจะประสานเสียงหวือหวาอันใดอันหนึ่ง “พวกเขากำลังร้องเพลงให้กันและกัน” อีธาน เดกเนอร์ นักศึกษาปริญญาโทจากแฮร์ริงตันกล่าว บางทีอาจมีวิธีที่จะขัดขวางการเกี้ยวพาราสีนี้ได้
การค้นพบอื่นของห้องปฏิบัติการ Harrington อาจมีความเกี่ยวข้องมากขึ้นในทันที ภูมิปัญญาดั้งเดิมก็คือว่า ยุง aegyptiผสมพันธุ์เพียงครั้งเดียวในชีวิต Degner เปิดโอกาสให้ผู้หญิงในห้องแล็บมีโอกาสผสมพันธุ์เป็นครั้งที่สอง แต่ด้วยตัวผู้ที่ได้รับการดัดแปลงพันธุกรรมจากห้องปฏิบัติการซึ่งผลิตสเปิร์มสีแดงเรืองแสง ในสภาพห้องปฏิบัติการ ผู้หญิงในเปอร์เซ็นต์ต่ำแสดงสีแดงในระบบสืบพันธุ์ระบุว่าพวกเขาแต่งงานกันสองครั้ง Degner และ Harrington รายงานออนไลน์วันที่ 15 กุมภาพันธ์ในAmerican Journal of Tropical Medicine and Hygiene ผลลัพธ์นี้สอดคล้องกับการสังเกตสิ่งที่ดูเหมือนการผสมพันธุ์ครั้งที่สองเป็นครั้งคราวในป่า ด้วยเงินหลายล้านดอลลาร์ที่นำไปสู่การปล่อยตัวผู้แข่งขันที่ปลอดเชื้อจำนวนมากให้กับผู้ชายที่เจริญพันธุ์ในท้องถิ่น ความเต็มใจของผู้หญิงจึงมีความสำคัญใหม่
