แมลงดูดเลือดใช้ประสาทสัมผัสตามลำดับเพื่อค้นหาคุณ
กลั้นหายใจตลอดฤดูร้อน แม้ว่าเป็นไปได้ จะไม่ทำให้ยุงหาคุณเจอ เว็บสล็อต จะไม่กลั้นหายใจบวกล่องหน การศึกษาวิธีที่ยุงหาคนกัดเผยให้เห็นรสนิยมและกลอุบายที่ “แข็งแกร่งจนน่ารำคาญ”
ตามตัวอักษร รายงานที่จะตีพิมพ์ในวันที่ 17 สิงหาคมชีววิทยาปัจจุบันเกี่ยวกับ กลยุทธ์ การค้นหายุง ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่หายใจออกโดยสัตว์ รูปลักษณ์ของวัตถุที่มีคอนทราสต์สูง และความอบอุ่นของร่างกายที่กัดได้ ล้วนดึงดูดยุง แต่ด้วยวิธีการโต้ตอบที่ทำให้ระบบยากที่จะเอาชนะได้ การศึกษาสรุปว่า “ลักษณะที่เป็นอิสระและวนซ้ำของการตอบสนองทางประสาทสัมผัสและมอเตอร์ทำให้โฮสต์ของยุงแสวงหากลยุทธ์ที่แข็งแกร่งจนน่ารำคาญ” การศึกษาสรุป
นักชีววิทยารู้ดีว่ายุงไล่ตามกลุ่มก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ลอยออกจากเป้าหมายการหายใจ มันใช้เวลาไม่มาก ในงานวิจัยอื่นๆ ที่ตีพิมพ์เมื่อต้นปีนี้ ยุงที่ล่าเลือดได้พิสูจน์แล้วว่าไวต่อกลิ่นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ในการศึกษานั้น Ben Webster นักนิเวศวิทยาทางเคมีได้ใช้กลิ่นของมนุษย์กับผ้าก๊อซโดยใส่ไว้ในถุงเท้า (เพื่อป้องกันไม่ให้การทดลองสับสน เขาไม่สามารถใช้สบู่ที่มีกลิ่นใดๆ ในระหว่างการวิจัยได้) จากนั้นเขาก็วางแผ่นอิเล็กโทรดไว้ในกรงที่มียุงก้นปล่องยุงก้นปล่อง
กลิ่นที่แผ่นอิเล็กโทรดหยิบขึ้นมาไม่ได้ดึงดูดยุงตัวเมียจำนวนมากให้มาปักหลัก ราวกับกำลังเตรียมอาหารป่นเลือดอย่างร้ายแรง แต่การเพิ่มคาร์บอนไดออกไซด์เข้าไปในอากาศที่พัดผ่านกรงทำให้เกิดการร่อนลงอย่างมาก เว็บสเตอร์และมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียของเขา เพื่อนร่วมงานของริเวอร์ไซด์รายงาน ในวารสารมกราคมวารสารนิเวศวิทยาเคมี
เว็บสเตอร์ซึ่งปัจจุบันอยู่ที่มหาวิทยาลัยเชฟฟิลด์ในอังกฤษกล่าวว่าเป็นเรื่องสมเหตุสมผลสำหรับสายพันธุ์ที่แฝงตัวอยู่ในบ้านของมนุษย์ กลิ่นของมนุษย์นั้นยอดเยี่ยมในการค้นหาสถานที่ที่เหมาะสมสำหรับการซุ่มโจมตี แต่ข้อควรระวังเกี่ยวกับการลงจอดและการกัดจะช่วยป้องกันความพยายามดูดเลือดจากโซฟาและถุงเท้าโดยเปล่าประโยชน์ ลมหายใจหักหลังเป้าหมายที่มีชีวิต และเพิ่มก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เพียง 0.015 เปอร์เซ็นต์เหนืออากาศปกติที่กระตุ้นให้ยุงลงจอดบนผ้ากอซ Webster กล่าว
Floris van Breugel จาก Caltech ผู้เขียนร่วมของการ ศึกษาCurrent Biology รายงานว่าการไล่ตามการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์โดยตัวมันเองนั้นไม่เพียงพอต่อการชี้นำยุงไปยังเป้าหมาย ในที่กลางแจ้งที่มีลมพัด ขนนกจะแตกออกเป็นพัฟที่ลอยอยู่กระจาย ความล่าช้าในระบบประสาทของแมลงอาจทำให้แมลงบินผ่านพัฟก่อนที่มันจะหันเข้าหาแหล่งกำเนิด การจำลองด้วยคอมพิวเตอร์ของ Van Breugel เกี่ยวกับยุงที่ค้นหาผ่านขนนกแสดงให้เห็นว่าพวกมันเข้าใกล้แหล่งกำเนิดของขนนก แต่ไม่แม่นยำที่นั่น
ดังนั้นในการทดสอบในอุโมงค์ลม
Van Breugel ไม่แปลกใจที่เห็นยุงบินออกจากกลุ่มก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ชั้นดีอย่างสมบูรณ์เพื่อตรวจสอบเบาะแสทางประสาทสัมผัสอื่นๆ อุปกรณ์ติดตามช่วยให้นักวิจัยบันทึกการสั่นไหวของการบินและการเคลื่อนตัวของแมลงแต่ละตัวในอุโมงค์ การทดลองได้รับการออกแบบมาเพื่อดูว่าความชอบของยุงมีปฏิกิริยาอย่างไร
Van Breugel และเพื่อนร่วมงานพบว่าคาร์บอนไดออกไซด์กระตุ้นให้ยุงตัวเมียAedes aegyptiเริ่มสำรวจความคมชัดของภาพ เมื่อไม่มีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เกินในอากาศในอุโมงค์ ตัวเมียก็บินมาที่นี่แต่ไม่ได้ให้ความสนใจเป็นพิเศษกับวัตถุที่ตัดกันบนพื้น การเติมคาร์บอนไดออกไซด์เข้าไปในอากาศในอุโมงค์ทำให้ยุงสนใจคุณลักษณะที่โดดเด่น เช่น ตัวกรองพลาสติก สี่เหลี่ยมแก้ว หรือแม้แต่จุดฉายแสงที่ตัดกับพื้นอุโมงค์ที่สว่างหรือมืด
การให้ความร้อนกับช่องกระจกใสจะดึงดูดยุงได้แม้ว่าเหยื่อจะผสมเข้ากับพื้นหลังก็ตาม นักวิจัยพบว่าความสนใจในวัตถุที่อบอุ่นไม่จำเป็นต้องเติมคาร์บอนไดออกไซด์เป็นเชื้อเพลิง
ปฏิสัมพันธ์ของเบาะแสเหล่านี้หมายความว่ายุงที่จับได้เพียงการหายใจออกของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สามารถคลำหาได้จนกว่าวัตถุที่น่าสนใจหรืออบอุ่นทางสายตาจะเชิญชวนให้มีการตรวจสอบอย่างละเอียดยิ่งขึ้น
เว็บสเตอร์ยินดีกับการศึกษาครั้งใหม่นี้ เนื่องจากมีงานวิจัยจำนวนมากที่เน้นเรื่องคาร์บอนไดออกไซด์ กลิ่น และอุณหภูมิ “ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับวิธีที่ยุงใช้การมองเห็น” เขากล่าว
ยุงต้องการปัจจัยอื่นเพื่อให้แข็งแกร่งจนน่ารำคาญ นักประสาทวิทยา Michael Dickinson จาก Caltech ผู้เขียนร่วมของการศึกษาล่าสุดกล่าวว่าแมลงทำผิดพลาด แต่เมื่อพวกเขาบินไปที่หินแทนที่จะเป็นคน พวกเขาก็ถอยกลับแล้วลองอีกครั้ง และอีกครั้ง. “มันเป็นความไม่หยุดยั้งที่รับประกันความสำเร็จ” เว็บสล็อต
